(Opruim)Woede

Stukje bij beetje gooi ik jou weg. Ik begin met je nepaandacht, gesymboliseerd in alles dat je voor me kocht en waar ik vervolgens alleen mee aan de slag kon. Vervolgens al je beloftes, die je nooit nakwam, in de vorm van miljoenen excuusbriefjes, afsprakenbriefjes, ik kan me nog herinneren dat je op een bepaald moment een boekje bijhield waarin je de afspraken die wij maakten opschreef, anders zou je ze heus, echt waar, eerlijk per ongeluk, vergeten.

EN IK GA BIJ DEZE JE NAAM NOEMEN!!!!!!!!

XXXXX (Mijn vader heeft me aangeraden om zijn naam er weer af te halen voor het geval iemand anders uit naam van mij brieven gaat lopen sturen. Ik zag hier de logica wel van in. Ik heb de genoegdoening nu toch wel gehad :-)

Degenen die hèm kennen,weten dan nu ook wie ik ben,... Who cares...

En hiermee gooi ik weer een stukje van je weg. Het stukje van de vuile was die binnen moest blijven. Het stukje geheimhouding omdat je altijd deed alsof ik meer voor lul zou staan dan jij. Het stukje alles binnen moeten houden. Mijn schaamte. Ik gooi jou weg, en je naam erbij!

Mister XXXXX..... Híj is degene over wie ik schrijf, degene die met zijn handen mijn strot dichtkneep, mijn hoofd tegen de deurstijl sloeg, degene die me zó hard op mijn been trapte dat ik mijn broek bijna niet meer uit kreeg, hij is degene die mijn ouders door het slijk haalde, ze uitschold, mij dreigde dat ik beter maar niet teveel op hun kon gaan lijken en hij is degene die mij nooit nooit maar dan ook nooit verdiend heeft. Nooit!!!

Ik heb gezegd.