schoolziek

Ik zit hier op school me helemaal kapot te vervelen.
Ben gisteravond gestopt met roken.
Ben op dieet.
Date en toestanden met J. afgezegd, ben het beu, het gaat te ver en heb er geen lol meer in. Mis hem wel.
Mijn vader is een zak, mijn moeder is de meest sub-assertieve persoon die ik ken / ooit zal kennen.
De leraar engels loopt langs en doet net alsof hij controleert of ik wel aan het werk ben. In werkelijkheid boeit het hem volgens mij net zo weinig als mij.
Vandaag een 8 gehaald voor de eerste engelse toets. Ik vind het te weinig.
Gisteravond een vriendin te logeren gehad. Ze zei: ik denk tóch dat ik niet op je val. (Ik was er nog niet van op de hoogte dat dat eventueel wèl zo zou zijn!) Wat kon ik anders terugzeggen dan 'oh'? Niks dus.
De gemiddelde leerling hier heeft de helft van mijn iq maar kan er wel vier keer zo goed gebruik van maken. Ik zit hier passief intelligent te zijn en er komt geen donder uit mijn handen. Ik zie en hoor en begrijp alles maar een paar nieuwe woorden leren: ho maar. Geen energie. Geen puf. Geen zin. Geen puf om zin te hebben. Kunt u mij nog volgen? De andere leerlingen doen tenminste nog eens iets.
Niemand heeft hier ook maar een greintje besef van een ontiegelijke pestbende mijn leven eigenlijk is. Het is ook niet uit te leggen. Misschien dat jullie, mijn lezers, er inmiddels een redelijk beeld van kunnen vormen. Maar dat ga ik hier aan mijn medecursisten allemaal niet vertellen. Wat gaat het hen aan dat ik helemaal kapotgepest ben op school? Wat kunnen zij er mee beginnen dat mijn ex me het huis doorsloeg? Of nog wat: dat ik net zo hard terugsloeg?

Ik ga maar gewoon illegaal een kop koffie drinken, mag wel niet maar onder het mom van toiletbezoek kunnen ze er weinig van zeggen, zolang ze me maar niet richting kantine zien lopen!!!