Vakantie...

...in eigen wijk!

Ik liet mijn kleinste hond uit, het was al donker, en zomaar opeens veranderde mijn stemming. Was ik de hele dag al depressief en verdrietig geweest, nu hoorde ik opeens iemand zingen: ik bleek het zelf te zijn! Zelfs mijn hond keek er verbaasd van op. Hij was blij met mijn betere gemoedstoestand want nu zat er een extra lang rondje voor hem in.
De avond rook zoet en zomers kruidig en af en toe vermengde dat zich met de geur van mijn nieuwe leren jack. Een nachtbriesje fluisterde geheimpjes tegen het lange gras en opeens was ik op vakantie, zomaar in mijn eigen wijk.

Vakantie...

maar dan beter!