Over vandaag

Vandaag eigenlijk maar aan één ding kunnen denken. Of eigenlijk maar aan één iemand...

zucht...

Heb wel veel gedaan vandaag. Ik heb al jaren en jaren moeite met weggooien. Of moeite is het woord niet, ik gooide tot voor kort gewoon niks weg. Behalve dan het afval zoals lege melkpakken, snoeppapiertjes enz. Dus mijn huis puilt uit van oude tijdschriften die-ik-absoluut-nog-eens-moet-lezen, van oude onbeschreven agenda's, van krantenknipsels en van weet ik wat nog meer. Wat verzamelt een mens een troep om zich heen als hij niet weggooit (en wel veel koopt.... Ook nog :-s )
Nou ben ik er al een tijdje aan bezig maar het bleef maar moeizaam gaan, steeds weer een doosje uitzoeken en dan weer dagenlang niks.
Vanochtend stond ik op en ik ergerde me meteen mateloos aan de troep. Dat was al opvallend, want zó'n bende is mijn huis momenteel helemaal niet. Ik kan met gemak mensen op bezoek krijgen bijvoorbeeld. Vervolgens liep ik meteen door naar de keuken met tal van kopjes en ontbijtbordjes in mijn handen. En voor ik het wist zat ik met een vuilniszak naast de kast de hele boel uit te mesten.
Drie vuilniszakken vol weggekieperd en geen eens last of spijt ervan, alleen maar de drang om nog veel meer weg te gaan gooien.

Volgens mij is er iets doorbroken.

Verder ben ik op dieet. De reden daarvoor kan je hier lezen. Ik eet nu dus alleen maar 2 boterhammen 's ochtends (wel eentje met hagelslag want het leven moet nog wel een béétje leuk blijven!), weer 2 boterhammen 's middags en dan 's avonds gezonde kost. Iets van gehakt, aardappels, sla, je weet wel, het gebruikelijke saaie maar effectieve afvaleten. En daar zeg ik zo wat: het gaat me eigenlijk vrij makkelijk af. Het maakt niet uit hoe weinig ik eet, ik heb jarenlang overgewicht (gehad), alsof ik mezelf wilde beschermen met mijn postuur of zo. (Niet dat ik moddervet ben trouwens, hoor) en alsof ik dát ook weg begin te gooien. Ik ben heel benieuwd!

Met mijn oma gaat het sinds twee maanden opeens heel erg slecht en sinds vorige week maandag helemáál!!! We hebben een enorm bijzondere band en ik ben heel bang dat ze niet meer zo lang te leven heeft. Ik heb ook eigenlijk de indruk dat ze het opgeeft, dat ze geen zin meer heeft. Niet dat ze ziek is of zo, maar ze is al 93 dus ja, wat kan je dan nog verwachten... Mocht ik hier opeens niet meer schrijven, dan weten jullie dus waarom ik tijdelijk 'flat out' ben.

------------------------------

Sinds het uit is met L. gaat het per dag beter met me. Ik probeer me steeds te herinneren wanneer het nou was dat ik de laatste klap kreeg, het laatste scheldwoord hoorde, maar ik weet het niet. Hij is weg, tot in mijn geheugen aan toe blijkbaar.

Opgeruimd staat netjes.

Nou de rest van mijn leven nog.