MindStats

...is all about my state of mind!!! (And other stuff...)

Naam:
Locatie: Netherlands

Zie onder 15 juni : "introductie" :-)

dinsdag, juni 29, 2004

Megagoede site!!!

Ik heb gisteravond een onwijze site gevonden waar ik vandaag al veel op geschreven heb:

www.mishandeling.nl


Een aanrader voor iedereen die met allerlei soorten mishandeling te maken heeft gehad (ook geestelijke mishandeling enz.)

Het scheelt om mijn verhaal daar te doen en er reacties op te krijgen van mensen die het herkennen!!!

Ik ben trouwens niet naar oma geweest, ze belde af omdat ze zich te zwak voelde.

Balen.

Ik heb J. aan de telefoon gehad, ik had hem nog een mailtje gestuurd met de vraag of hij me wilde laten weten hoe het met zijn time-management stond. Hij was nogal duidelijk in zijn terugkrabbelen dus dat gaat niet door vrees ik.

Op naar de volgende!!! ;-)

Oma (4)

Vandaag ga ik bij haar op bezoek, zónder het van te voren aan te kondigen (mijn ouders weten het wel.)
Ze is de laatste tijd voor alles bang. Ik weet niet precies wat 'alles' is, maar zo drukte ze het uit toen ze mijn vader gisteravond aan de telefoon had. De reis is nogal lang voor mij, het ov doet er maar liefst 2,5 uur over en de terugweg is dus nógmaals zo lang. En als ze zich dan heel zwak voelt wil ze niet dat ik langskom omdat ze zich over van alles en nog wat schuldig voelt: het feit dat ze niet te lang kan praten, dat we niet kunnen gaan wandelen, dat ik een lange reistijd heb voor een korte tijd bij haar, bla bla bla.
Ik ben dus heel benieuwd hoe ze zal reageren als ik haar vertel dat ik op het station sta en over een kwartier bij haar ben. (En ik ga natuurlijk gewoon snel weer weg als het te vermoeiend is voor haar.)

Oma: she keeps me going!

maandag, juni 28, 2004

Oma (3)

Heel raar, het is net alsof ik midden in de rouw zit die nog helemaal niet van toepassing is, ze leeft gewoon en het ziet er niet naar uit dat ze overmorgen overlijdt. Ze is wel héél oud geworden opeens sinds die staaroperatie, het gaat op en af, maar ik voel me toch best wel melodramatisch.
Ik heb een nieuwe cd van Chris de Burgh, "The road to freedom" en daar staat een liedje op dat ik telkens weer beluister met een hele mooie tekst (en melodie).

The Journey

Go with love upon your journey,
go with wonder in your heart,
May the light be there to guide you
through the terrors of the dark,
You have always been a good friend,
but I won't know when you
Have arrived, and I wish that I could
see you one more time;

There's a rainbow on the water,
there's an eagle in the sky,
can you hear me up where you are,
can you see me when I cry?
You have left so much behind you,
all the love you have given life,
And I wish that I could hold
you one more time;

And they are always here beside us
in a parallel point of view,
And still they call, the ones
who've gone before,
Will you take me by the hand
when I come through?

You have left so much behind you,
all the love you have given life,
And I wish that I could hold
you one more time;

Yes they are always here beside us,
in a parallel point of view,
I hear them call, the ones
who've gone before,
Will you bring me to the light
when I come through?

Go with love upon your journey,
go with wonder in your heart,
May there be someone beside you,
who can hold you in the dark,
When you get down to the river,
don't pay him till the other side,
And I wish that I could see you
one more time, how I wish that I
Could see you one more time.

Go with love upon your journey.



Ik heb vroeger op school nooit goed vooruit kunnen werken.

Misschien heb ik het eindelijk geleerd...

Wat nóu weer :-s

Nou heb ik per ongeluk iets aangeklikt, kan ik niet meer onder mijn eigen naam reageren!!! Moet ik een nieuwe account aanmaken of zoiets.
Begin er moe van te worden (ligt niet aan de tijd!!! Nietes nietes nietes)

*gaaaap...*

Ja, okee, ik ga al. Welterusten maar weer en tot morgen!

zondag, juni 27, 2004

Even niet opgelet

Kijk ik heel even naar voetbal (arme Denen, helemaal gehakt van gemaakt), schiet ik van 89 naar de 111 :-D

De originele titels zijn op,dus: een originele vórm :-D

Ik ben ernstig aan het overwegen om mezelf weer mee te laten tellen op statcounter, dan kan ik die ellendige 99 in een prachtige, afgeronden 100 veranderen...

Zou dat smokkelen zijn?

Trouwens, ik hèb al gesmokkeld, weliswaar geheel per ongeluk, want ik kwam er pas achter dat ik zelf werd meegeteld toen dat ding op 11 stond. Nu zag ik zojuist dat ik de honderd heb gehaald maar erg feestelijk voel ik me niet: ten eerste is dat dus eigenlijk de 89 en bovendien door iemand uit Amerika... Oók nog!!! Ik ga 'm terugzetten, nu meteen. Is het straks tenminste wel ècht 100 :-)

Radiostilte

Jullie horen niks meer over "therapeut J." (die trouwens al járen geen therapeut meer is) omdat ik namelijk niks van hèm hoor.

't Is maar dat je 't even weet...

En net nu

is mijn teller niet bereikbaar!!!

Database Maintenance - 27th June 2004
Hello,

We are performing some essential database maintenance on today between the hours of 12:00 and 18:00 GMT.

Your visitors are being recorded as normal but you will be unable to view your stats.

The visible counters will not increase their count until after the maintenance.

best regards,

Aodhan Cullen

StatCounter Webmaster

Nog ééntje...

...en dan heb ik 100 bezoekers gehad (of eigenlijk 100 pageloads, dus als ik de honderd heb bereikt dan schakel over van pageloads tellen naar unieke bezoekers tellen)

Wie oh wie...?

Html is kl*te!!!

Kan iemand mij aub. vertellen hoe ik het veld waarin mijn log verschijnt kan verbreden? (En de bruine lijst dus kan versmallen?)
En hoe ik die achterlijke advertentie boven aan de pagina kan verwijderen? Of kan vervangen?

:-s

Zie je wel? Button!

Voor kuikentje!

Een hele berg kleurcodes voor in je html!

http://www.mijnhomepage.nl/htmlcursus/kleuren.php

Button?


Krijg nou wat, hij doet het, ik bedoel, hij maakt een knop (niet dat hij dus ook echt doorlinkt, maar mijn moeder heeft het altijd al gezegd: Mindy, je kan niet álles hebben!)

Nou, dat zullen we dan nog weleens zien!!!

Ik ben:


  • sjaggo

  • nog lang niet moe

  • stiekem wèl moe, maar geen zin om naar bed te gaan, want dat is:




  • saai

  • eenzaam

  • en nog eens sáááiii!!!



Maar het goede nieuws is: ik kan opsommingstekentjes maken!!! :-D

Conclusie

Hebben jullie dat nou ook? Is het keigezellig geweest, ga je je opeens uit het niets katterig en sjaggo voelen, ruzie maken, of -erger nog- je bezoek vertrekt en je zit met jezelf opgescheept (en geloof me: als je mij bent is dat geen gemakkelijke opgave!)

Conclusie: ik ben moe, ik moet naar bed.

Welterusten!

zaterdag, juni 26, 2004

Nederland, oh Nederland... :-D


YESSS!!!!!
NEDERLAND IS DOOR NAAR DE HALVE FINALE!!!


ORANJE: GEFELICITEERD!!! (Sorry Puck, ik ben óók al zo'n voetbalpot ;-) )

Bíjna

Misselijk als ik aan zijn gezicht denk, als ik hem voor me zie of me herinner hoe zijn stem klinkt.
Ik ben bijna over hem heen :-)

La la la

Dansend door de kamer, zingend in de keuken, ergens in mijn huis kom ik zomaar een van mijn honden tegen, aaitje, pootje, nog een aaitje, dansend weer naar de keuken, de cd draait het volgende liedje:

"She must have known from the moment she saw him.
From the look in his eye, and the way that he smiled.
She must have dreamed of lying beside him.
His hands on her body, his whispers of love."


(You can say that again ;-) )

vrijdag, juni 25, 2004

Vakantie...

...in eigen wijk!

Ik liet mijn kleinste hond uit, het was al donker, en zomaar opeens veranderde mijn stemming. Was ik de hele dag al depressief en verdrietig geweest, nu hoorde ik opeens iemand zingen: ik bleek het zelf te zijn! Zelfs mijn hond keek er verbaasd van op. Hij was blij met mijn betere gemoedstoestand want nu zat er een extra lang rondje voor hem in.
De avond rook zoet en zomers kruidig en af en toe vermengde dat zich met de geur van mijn nieuwe leren jack. Een nachtbriesje fluisterde geheimpjes tegen het lange gras en opeens was ik op vakantie, zomaar in mijn eigen wijk.

Vakantie...

maar dan beter!

Ongelooflijk...

hoe moe ik ben!

Verwerken, verwerken, verwerken...

De blauwe plekken en schaafwonden die ik aan hem overhield waren het ergste niet... Nog veel erger was de manier waarop hij me kleineerde, vernederde. Hij schreeuwde een keer tegen me dat ik blij mocht zijn dat hij nog met mij wou zijn omdat ieder ander het wel uit zijn hoofd zou laten om ooit nog iets met mij te beginnen, ze zouden er allemaal achter komen hoe ik ècht was en iedereen zou me verlaten. Ik stond op straat, schuin tegenover het huis waar ik toen op kamers was. Hij wist dat ik verlatingsangst had, dat ik er aan werkte, voor behandeld werd...
Ik pakte een enorm grote moer en gooide die door de ruit van het rechterportier van zijn auto waarop hij op me afstormde en me een low-kick op mijn been gaf. Ik moest binnen tien minuten mijn broek uitdoen, zo snel zwol mijn been op (ik droeg een ruimzittende broek!). Ik hinkte de trap met grote pijn en moeite op, hij stak geen hand uit en eenmaal boven omklemde de stof mijn bovenbeen al waardoor mijn broek alleen nog met flinke pijn en moeite uit ging.

Hij heeft nooit gevraagd of het weer ging...

Dit levert dus  grotere spaties  op, dat moet  uitgeprobeerd worden (is erg handig om smileys wat  meer  ruimte  te geven  :-)  )

Nou... Ben benieuwd...

Ehh.. ja. Dat worden dus vierkantjes.
Balko: nog tips???

Beste lezers,

Mag ik u allen hartelijk welkom heten!
:-)
Heeft u tips, vragen, opmerkingen: gebruik de comment-mogelijkheid!

Aanschaf

Ik hul me in zoete, oosterse geuren. Het ruikt zó typisch, onmiskenbaar... Overal om me heen ruik ik die duidelijke zoet/pikante geur en als ik mijn armen beweeg wordt het nog sterker.

Ik heb een echte leren jas gekocht!

donderdag, juni 24, 2004

Toch nog even...

...een testje:

dit is onderstreept!
dit is rood!
dit is blauw!
dit is gehighlight!
en dit is ehh... in een groter lettertype!


...hoop ik...

Kattig zo die gaat!


Okee! Eindelijk eens echt mega-super-goed nieuws:

HET GAK HEEFT MIJN AANVRAAG VOOR EEN OPLEIDING GOEDGEKEURD!!!

Het was al hoogstwaarschijnlijk dat ik die wel zou krijgen en zo niet, dan hadden mijn ouders betaald, maar nu komen zij er eens een keer niet aan te pas!
Dus ik bel dolblij mijn vader op, of hij vanavond mee uit eten gaat, klinkt 'ie me toch een partij sjaggo dat het niet leuk meer was. En of ik wat zachter wilde praten, iedereen kon me horen. Ik dacht: sinds wanneer boeit hem dat opeens? Ja, en thuis zou hij me nog wel bellen, en nee, hij ging niet mee uit eten bla bla bla. Nou ja goed.
Ik kom dus net uit de stad terug, gaat de telefoon. Jas nog aan, jas uit, peuk, water, okee, vertel.
Dat ze zo blij zijn zus en zo, mijn moeder ook aan de telefoon, gewèèèldig allemaal (ik had mijn moeder ook al eerder op haar werk gebeld, zij had tenminste het fatsoen om normaal blij te reageren, maar op mijn vader zat ik dus ècht effe niet te wachten, hè!) En fijn hoor, en toch nog mooi geregeld zo (op zijn werk aan de telefoon reageerde hij nog met "hoezo, had je anders verwacht dan?" (denk de sjaggo/kattige toon er zelf maar bij :-s ) dus dan weet je het wel...) dus ik zo'n beetje ja.. ja.. ja, inderdaad fijn hoor, ja.. Dus mijn moeder ging ophangen, wilde mijn vader mij 'nog spreken'. (Iemand zou die kerel eens moeten uitleggen hoe dominant en dwingerig en eng dat eigenlijk over komt...) want hij wou nog uitleggen waarom hij 'zó' had gereageerd. Dat er collega's bij stonden en dat mijn stem zo hard klonk (gek he, als je al dacht dat je nooit meer iets zou kunnen en opeens komt je hele leven op gang, waar heeft 'ie me dán voor gekregen!!!) en ja, hij wou niet gaan uitleggen dat zijn dochter het moeilijk heeft gehad (ja, hij heeft het understatement dus uitgevonden) en dat ze nog met het gak te maken heeft bla bla bla. Ik dacht: 'is het nou nog gevoelig van me dat ik dat voel alsof hij zich zo ongeveer voor me schaamt, of is dat nou gewoon normaal? en dat hij dus hetzelfde wilde als ik, namelijk dat ik nu gewoon het normale leven tegemoet ging.

TEGEMOET IS DUS NU HETZELFDE ALS ER AL ZIJN BLIJKBAAR!

Het is ook zó'n dickhead af en toe!!!

"Ja en we gaan zaterdag wel uit eten, want dan zijn we tóch bij jou!"

Bedankt pap, je bent weer zéér feestelijk overgekomen vandaag...

Spatiefobie

Mijn blog is bang voor spaties...
Weet iemand hoe ik 'm daar overheen kan helpen zodat ik twee, of stel je voor, misschien zelfs wel dríe spaties tussen twee woorden kan zetten? Of zijn mijn verwachtingen nu onrealistisch?

Save me from the morning!

Okee. Ik ben dus om half zeven (ja, echt waar!) opgestaan. In de zin dus van ook echt úit je bed komen.
How come? Omdat ik een vriendin te logeren had die de bus om half acht moest hebben naar haar opleiding. De verleiding om haar de weg te wijzen: daar staat de thee, daar ligt het brood en oh ja, dáár is de voordeur om bij de bushalte te komen. Maar toch maar opgestaan natuurlijk, netjes uitgezwaaid, ondertussen in mezelf mompelend: 'nog een kwartiertje... nog tien minuten... over drie minuten kan ik weer naar bed.'
Uitgezwaaid, mijn kop thee opgedronken en daar zat ik dan op de bank, twee wakkere honden die me kwispelend en afwachtend aankeken. What happened? Zelfs het gapen was overgegaan, waarschijnlijk omdat ik me al gedouched had en mijn eerste gitaarliedje al had gespeeld...

IK WORD EEN OCHTENDMENS!!!!!

:-s Daar moet ik even van gaan liggen...

woensdag, juni 23, 2004

Mes

Toen hij zichzelf genoeg had opgefokt en me zo ongeveer van alles beschuldigd had waar je iemand maar van kan beschuldigen trok hij een mes en zette het op zijn keel. Hij keek zó waanzinnig dat ik het niet kan verwoorden, ik had moeite om hem te herkennen. Ik riep uit: 'wat ga je nóu doen!!!' en hij zei dat hij er een einde aan ging maken omdat ik hem zó kapot had gemaakt dat het nooit meer goed zou komen. Ik stelde voor dat hij het uit zou maken, maar ook dat zou al geen redding meer brengen volgens hem. Ik sloeg de deur naar de keuken dicht terwijl ik zei: 'nou, doe dan maar, dan ben ik van je af.' Zijn hele gezicht kalmeerde en hij klapte het mes dicht en stak het weg. Daarna verdraaide zijn gezicht opnieuw en hij stoof op me af. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik een mens echt hoorde grommen als een hond. Diep vanuit zijn keel en niet herkenbaar als mens. Hij sloeg zijn armen van achteren om me heen en kneep me zó hard samen dat ik alle lucht in één klap uit mijn longen hoorde slaan. Ik probeerde gierend wat lucht binnen te krijgen, maar dat was tevergeefs en ik begon dizzy te worden. Hij tilde me op en gooide me over de bankleuning heen. Ik weet nog dat ik bij mezelf bedacht dat ik vond dat ik een mooi patroon had uitgekozen. Hij leunde over me heen en greep van achteren mijn gezicht en trok het achterover. Ik hoorde mijn nekwervels kraken en ik hoorde iemand schreeuwen. Ik denk dat ik dat zelf ben geweest. Toen hij me losliet probeerde ik te vluchten. Door de keuken naar de overloop. Ik woonde boven op kamers en ik wilde mijn jas pakken, maar hij greep me weer van achteren beet en sleurde me weer naar binnen toe, ondertussen nog steeds grommend en scheldend en zeggend dat het mijn eigen schuld was, dat ik hem dan niet zo ver had moeten drijven.

Het goede nieuws is:

ik leef nog...

...denk ik...

dinsdag, juni 22, 2004

Therapeut J. (6)

(...)

*zucht*

(...)

Nog geen antwoord op mijn mail van vrijdag...

Zou hij ervan af zien?

maandag, juni 21, 2004

Gekkenhuis

Hoe moe kan je zijn zonder eraan te overlijden?

En vooral: hoeveel beelden kan je je tegelijkertijd herinneren zonder in het gekkenhuis te belanden?

Het is tijd!

Op het moment dat hij zijn handen om mijn keel kneep en vervolgens mijn hoofd tegen de deurstijl sloeg, wist ik zeker dat ik dood zou gaan. Wat ik toen nog niet wist is dat hij eigenlijk degene was die dood was, die geen eigen leven had en dat waarschijnlijk ook nooit zal krijgen. Zoals ik mijn adem hoorde gieren en reutelen... Heel maf dat het dit keer toch echt geen hyperventilatie was waardoor ik me zo benauwd voelde. Zou hij er nog weleens aan denken? Of zou hij het echt hebben gemeend toen hij zei dat het mijn eigen verdiende loon was omdat ik hem had tegengesproken? Ruzie met hem had gemaakt, of eigenlijk was ik ingegaan op de ruzie die hij met mij maakte.
Zou hij begrijpen waarom ik het heb uitgemaakt? Uiteindelijk? Na acht jaar eindelijk eindelijk eindelijk? Zou hij begrijpen dat ik hem NOOIT NOOIT NOOIT meer terughoef?

Maf hoe mensen uit elkaar groeien...

Tijd voor mijn eigen leven!!!

zondag, juni 20, 2004

Vaderdag

Een gedichtje

Lieve papa,

Ik kan je niet omschrijven...
Woorden? Je bent zoveel méér!

Je bent gerinkel van gereedschap,
je bent het liedje van de dag.
Je bent de handen, vol met olie,
je bent de allereerste die ik ooit zag!

Ik kan je niet omschrijven...
Een veilige haven? Je bent zoveel méér!

Je bent de auto op vakantie,
je bent de lach die mij verlicht.
Je bent míjn vader en... Ach wat.
Je bent zoveel méér dan dit gedicht!

Liefs, Mindy.

zaterdag, juni 19, 2004

Ja, okee...

Ik geef het toe.
Ik ben verliefd.
Kut.
Wat nu?

Een onweerstaanbare combinatie van kwetsbaarheid die wordt verstopt door druk, grof of agressief gedrag.... Ik val er als een blok voor. L. had dat ook. Op het laatst vooral het agressieve gedrag. Bij J. is dat weliswaar anders, de hele situatie is zowiezo niet te vergelijken, maar toch: heb ik nou helemaal niks geleerd ervan? Of voel ik het goed aan dat er toch genoeg verschillen over zijn?

Gisteren heb ik hem nog lang aan de telefoon gehad (hij zou dus nog terugbellen). Hij klonk verward en alsof hij er niet helemaal bij was. Ik liep over van zorgzaamheid en volgens mij was dat ook heel goed aan me te horen. Hij wist nog steeds niet of hij maandag nou vrij had of niet en hij vertelde dat hij het er gewoonlijk liever even bij laat zitten als de boel niet loopt. Hij vroeg ook wat ik er van vond. Ik zei dat ik er wel van baalde maar dat ik het ook goed vond dat hij wel keek naar of hij wel tijd heeft (anders schiet het ook niet erg op natuurlijk!!!)
Hij zei de hele tijd maar ja... ja... alsof hij hard aan het nadenken was zonder veel resultaat. Een heel andere J. dan die ik van vroeger ken (of een ander deel van hem in ieder geval), een heel erg lief deel van hem!!! Een deel waarvan ik het gezicht wil strelen, waar ik mijn armen omheen wil slaan en wil zeggen dat het allemaal wel goed komt en dat als het niet uitkomt, dat we dan maar wat later een keer afspreken.

Hij zei ook nog aan de telefoon dat hij misschien wel een keer kon combineren met als hij toch bij mij in de buurt gaat vissen en ik zei dat dat misschien een goed idee was. Na dat telefoongesprek heb ik hem het volgende mailtje gestuurd:

"Hoi J.,

ik loop nog even te denken aan ons telefoongesprek van daarnet en ik had een paar vragen (als het ik-ontwijk-dit-soort-vragen-meestal-achtige vragen zijn, dan mail je maar terug dat je het vréééselijk druk hebt en er later nog wel eens op terug komt ;-) )
Ik vroeg me ten eerste af of ik teveel mail (ja, daarom stuur ik er gelijk nóg maar eentje :-s ) En ik vroeg me af of -als je gaat vissen en dat combineert met bij mij op bezoek komen- of je het dan leuk zou vinden als ik en mijn gitaar mee zouden gaan? Ik weet niet of je van gitaarmuziek houdt, zo ja dan zou ik het leuk vinden om je een keer een paar liedjes te laten horen :-) (Ik oefen nogal veel de laatste tijd dus ik ga gigantisch hard vooruit, net als trouwens met al het andere in mijn leven dat ik momenteel aanpak!)
Laatste vraag, die denk ik de winnaar is van de nominaties voor de ik-heb-het-te-druk-vragen is of ik je in een lastig pakket heb gebracht en of je dat vervelend vind als dat zo is en of ik je ongemakkelijk heb gemaakt en of dat vervelend is?
Nou ja, goed, ik weet dat je megaveel werk hebt en dat je in het weekend niet mailt enz enz. dus kijk maar of je tijd/zin hebt om te reageren (hou het kort! ;-) zie hieronder), ik wou je in ieder geval toch even laten weten waar ik over had lopen denken :-)

Nou, als ik toch eerlijke mails ga lopen schrijven dan kan mijn andere vraag er ook nog wel bij: je vroeg of ik verliefd was, als ik ja had gezegd, had je er dan vanaf gezien om een keer op bezoek te komen? (Ik gaf overigens wel eerlijk antwoord!)

Groetjes, Mindy, ik hoor wel weer van je als je wat tijd hebt kunnen vinden.

Ps. Eigenlijk (ik zit even mijn eigen mail te 'analyseren' hahaha) kan dit heel kort beantwoord worden, bv.:

"Hoi Mindy,

ja, beetje
ja, leuk
ik heb het te druk
nee

Groetjes,

J."

Kan je kopiëren/plakken en je antwoorden aanpassen, dat scheelt weer typewerk!

hahaha grapje :-D

Doei, tot horens!"

vrijdag, juni 18, 2004

Therapeut J. (5)

Vanochtend belde hij om 3 over 9, ik was keiblij (zou ik soms toch doodgewoon verliefd zijn? Ik had net de webcam aanstaan voor mijn videodagboek en toen ik mijn reacties later zo 'es terugkeek vond ik het opeens wel 'verdacht' zoals ik erbij zat: zenuwachtig, giechelig, om alles lachen dat hij zei, grapjes maken en rare smoelen naar de camera trekken...)
Hij zei dat maandag waarschijnlijk toch niet door kan gaan en hij klonk alsof daar vreselijk van baalde :-) Dat deed me wel goed. Hij vertelde ook dat hij de hele maand juli niet kan omdat hij dan thuis gaat klussen en hij heeft het zo druk op zijn werk dat hij met zijn gezin heeft afgesproken dat ie het eerst aan hen vraagt als hij in zijn vrije tijd toch iets anders wil plannen dan hen. Gaat ie dus aan zijn vrouw vragen of het goed is als ie bij mij op bezoek komt. Ik reageerde met "jáá, okééé...." en moest een beetje lachen en hij ook, dus ja. Nu gaat ie die man waar hij maandag een afspraak mee heeft nog eens proberen te bereiken om echt zeker te weten dat maandag niet kan en anders wordt het toch heel misschien in juli.

Pffff...

't Is wat, eigenlijk.

Alles moet weg!!!

Het opruimen/weggooien gaat echt reusachtig! Ik ben helemaal aan het doorslaan en gooi dingen weg waarvan ik nog maar een maand geleden dacht dat ik dat nóóit weg zou (kunnen) gooien!
Mijn huis wordt al aardig ruimtelijk en ik heb zelfs een kastje dat al een compleet lege plank heeft terwijl de rommel ditmaal niet verschoven/verstopt is, maar echt gewoon weg!
Ik voel me er onwijs tevreden mee en ook het afvallen gaat heel goed! Ik ben op 1 juni begonnen op gewicht x en nu ben ik al x - 1,1 kg. Maar ik ben er pas de laatste dagen serieus mee bezig. Eerst bleef ik 6 dagen exact op hetzelfde gewicht hangen en toen ging ik van frustratie toch weer snoepen en kwam er zelfs een ons bíj, gezien vanaf mijn startgewicht!!! Toen werd ik het zó zat dat ik nu dus echt streng erop let dus die 1.1 kg. is eigenlijk van een dag of drie, vier, dus dat is een netjes resultaat!
Ik moet niet meer dik zijn.
Het past niet bij me.
Mijn karakter is springerig en dun

en ik binnenkort ook!!!

donderdag, juni 17, 2004

Oma (2)

Ik kon de site om een nieuwe log te schrijven twee uur niet openen, mijn explorer weigerde dienst of zo.
Het gaat gelukkig en God zij dank weer wat beter met mijn oma. Ze was heel bang voor die staaroperatie die ze twee weken geleden heeft gehad en ze is heel erg geschrokken van hoe oud ze was geworden en ze zag het eigenlijk niet meer zitten (het leven) en vandaag is mijn vader bij haar op bezoek geweest (ze is mijn oma van vaderskant) en heeft haar enigszins streng toegesproken (gepast) en op een bepaald moment gaf ze toe dat ze heel bang was geweest (ja, wat wil je ook!!! Zeker als je andere oog verziekt is bij dezelfde operatie!!!) en toen ze dat eenmaal had toegegeven vond ze het ook logischer dat ze moe was enz enz. Komt er op neer dat zijn bezoek haar goed heeft gedaan en ik hoop heel erg dat ze weer verder zal opknappen. Lichamelijk gezien kan ze op zich nog jaren vooruit en ik vind het echt superbelangrijk dat ik Hongaars met haar heb kunnen praten voor ze overlijdt... Maar nu val ik in herhaling. (Moet het even kwijt allemaal :-s )


J. heeft vandaag niet gebeld, ik heb zo het vermoeden dat hij geen kans heeft gehad... (Ehh... ik bedoel... hij is dus getrouwd namelijk... *bloos* *schaam* *nog erger bloos*)
Ik heb daarstraks mijn mailtje al gekopieerd, maar ik heb hem later ook nog het volgende mailtje gestuurd:


"quote uit mijn mailtje van hieronder:

'Ps. Mijn rijles werd op het laatste moment naar vandaag verzet maar dat is maar goed ook want ik heb een zenuwendag gehad vandaag'

Ehh ja. Reuze duidelijk. ;-)
Ik bedoelde dus dat je eerst had voorgesteld dat vrijdag ook kon en dat ik toen niet kon vanwege rijles en dat het nu goed uitkomt dat ik morgen vrij ben zodat ik kan bijtrekken van alle spanningen van vandaag. (Ergens is de mega-globale en vage manier van praten van mijn moeder toch overgeërfd :-s )

Doei, Mindy."



Okee.
Goed.
Of eigenlijk helemaal niet goed.

Een vraag aan jullie: ben ik nou geëmancipeerd bezig iets voor elkaar te krijgen dat ik wil, of ben ik nou gewoon goedkoop aan het doen? Als je er wel bij optelt dat we al jaren om elkaar heen lopen te draaien en je hebt de postjes Therapeut t/m Therapeut (4) ook gelezen? Iemand tips voor me???

Therapeut J. (4)

Mailtje van mij aan J.:

"Hoi J.,

aangezien je vandaag niet hebt gebeld denk ik dat je dat misschien morgen zal doen, dus bij deze even een verzoekje om me niet na 16:00u. te bellen! (Tenzij ik je morgen nog mail dat het toch wel kan.)

Ik kijk er naar uit om je te horen :-)

Groetjes, Mindy.

Ps. Mijn rijles werd op het laatste moment naar vandaag verzet maar dat is maar goed ook want ik heb een zenuwendag gehad vandaag: het leek sinds gisteravond in één klap alsof oma zo ongeveer op sterven lag, sinds deze namiddag gaat dat even plotseling weer een stuk beter, maar ja, ze wordt toch heel oud onderhand natuurlijk, ze is nu 93.
Mijn rijlesinstructrice zei dat het jammer was dat ik vandaag les had in plaats van examen omdat ik met vlag en wimpel geslaagd zou zijn :-D (Dat komt ook een beetje doordat ik erg veel buiten de lessen om oefen, oftewel dat ik steeds mag rijden van mijn ouders, ben zelfs al twee keer een stukje (15 km.) alleen op pad geweest!!!!
Doei!"

Oma

Ik heb haar gisteravond aan de telefoon gehad en ze zei dat ze zich heel erg zwak voelde en dat ze het 's nachts benauwd had gehad en dat het eigenlijk een wonder was dat ze überhaupt was opgestaan. Toen ik vroeg of ze nog had nagedacht over of ik zou langskomen, reageerde ze met: "je moet maar niet meer langskomen". Die 'meer' klonk erg definitief, hetgeen mij nogal de das omdeed dus ik heb geprobeerd om mijn ouders nog te bereiken maar ze waren weg dus daarnet belden ze mij op (mijn vader is leraar en mijn moeder kwam net uit de nachtdienst in het ziekenhuis) en mijn moeder heeft mijn vader nu uit de les laten halen omdat hij meteen naar haar toe moet. (Ter info: mijn moeder staat in haar team al jarenlang bekend als dégene die haarscherp aanvoelt wanneer iemand zal gaan overlijden...)

Ik vind dit héél zwaar klote!!!

:'-(

Kutzooi. Je zal zien dat ik haar niet eens meer zal kunnen zien... Ik weet niet of ik al heb verteld dat ze Hongaars is... Volgens mij niet. Ik was begonnen om Hongaars te leren maar er kwam veel te veel tussen dus ik heb het laten versloffen en het is echt megabelangrijk voor me om nog een gesprek(je) met haar te kunnen hebben in het Hongaars voordat ze gaat. Ik stort me nu als een gek erop, ik kan vrij goed leren dus als ik me er enorm voor inzet dan kan ik over twee weken al wat kleine gesprekjes voeren met haar. Het zou héél erg fijn zijn als dat zou lukken. (Ik weet ook heus wel dat ze voor hetzelfde geld nog maanden of jaren te leven heeft, maar het is net alsof het gisteren pas tot me doordrong (gevoelsmatig) dat ze er niet altijd zal zijn. Wie had dat ooit gedacht?

WHAT THE F*CK???!!!


What happened?
Ziet u de tijd dat dit gepost is? De bedoeling is dat ik mezelf langzaam en voorzichtig zou gaan laten wennen aan het héééle vroege opstaan (07:00u.) en dus stond de wekker voor vanochtend op 07:15u. Op een bepaald moment werd ik wakker: 10 vóór 6!!! Ik dacht: dit kan niet waar zijn, een vergissing (buiten hartstikke licht, de vogeltjes floten vollop en mijn raam stond ook nog eens open èn ik heb nog geen gordijnen, maar ik bedoel maar: dat was anderhalve week geleden ook al zo en toen sliep ik nog dagelijks tot een uur of elf, half twaalf (en lag er om half 2 à half 4 pas in natuurlijk...)
Ik draaide me nog eens om...
en om...
en om...
en ben om kwart over 6 maar opgestaan!

Ik voel me erg vroeg.
En ook best een beetje stoer.
Vandaag belt J. Ben ik hélémaal niet zenuwachtig over, hoor :-)

:-S :-S :-S

woensdag, juni 16, 2004

Over vandaag

Vandaag eigenlijk maar aan één ding kunnen denken. Of eigenlijk maar aan één iemand...

zucht...

Heb wel veel gedaan vandaag. Ik heb al jaren en jaren moeite met weggooien. Of moeite is het woord niet, ik gooide tot voor kort gewoon niks weg. Behalve dan het afval zoals lege melkpakken, snoeppapiertjes enz. Dus mijn huis puilt uit van oude tijdschriften die-ik-absoluut-nog-eens-moet-lezen, van oude onbeschreven agenda's, van krantenknipsels en van weet ik wat nog meer. Wat verzamelt een mens een troep om zich heen als hij niet weggooit (en wel veel koopt.... Ook nog :-s )
Nou ben ik er al een tijdje aan bezig maar het bleef maar moeizaam gaan, steeds weer een doosje uitzoeken en dan weer dagenlang niks.
Vanochtend stond ik op en ik ergerde me meteen mateloos aan de troep. Dat was al opvallend, want zó'n bende is mijn huis momenteel helemaal niet. Ik kan met gemak mensen op bezoek krijgen bijvoorbeeld. Vervolgens liep ik meteen door naar de keuken met tal van kopjes en ontbijtbordjes in mijn handen. En voor ik het wist zat ik met een vuilniszak naast de kast de hele boel uit te mesten.
Drie vuilniszakken vol weggekieperd en geen eens last of spijt ervan, alleen maar de drang om nog veel meer weg te gaan gooien.

Volgens mij is er iets doorbroken.

Verder ben ik op dieet. De reden daarvoor kan je hier lezen. Ik eet nu dus alleen maar 2 boterhammen 's ochtends (wel eentje met hagelslag want het leven moet nog wel een béétje leuk blijven!), weer 2 boterhammen 's middags en dan 's avonds gezonde kost. Iets van gehakt, aardappels, sla, je weet wel, het gebruikelijke saaie maar effectieve afvaleten. En daar zeg ik zo wat: het gaat me eigenlijk vrij makkelijk af. Het maakt niet uit hoe weinig ik eet, ik heb jarenlang overgewicht (gehad), alsof ik mezelf wilde beschermen met mijn postuur of zo. (Niet dat ik moddervet ben trouwens, hoor) en alsof ik dát ook weg begin te gooien. Ik ben heel benieuwd!

Met mijn oma gaat het sinds twee maanden opeens heel erg slecht en sinds vorige week maandag helemáál!!! We hebben een enorm bijzondere band en ik ben heel bang dat ze niet meer zo lang te leven heeft. Ik heb ook eigenlijk de indruk dat ze het opgeeft, dat ze geen zin meer heeft. Niet dat ze ziek is of zo, maar ze is al 93 dus ja, wat kan je dan nog verwachten... Mocht ik hier opeens niet meer schrijven, dan weten jullie dus waarom ik tijdelijk 'flat out' ben.

------------------------------

Sinds het uit is met L. gaat het per dag beter met me. Ik probeer me steeds te herinneren wanneer het nou was dat ik de laatste klap kreeg, het laatste scheldwoord hoorde, maar ik weet het niet. Hij is weg, tot in mijn geheugen aan toe blijkbaar.

Opgeruimd staat netjes.

Nou de rest van mijn leven nog.

What if...

Wat nou als hij me meteen begint te zoenen als hij binnenkomt? (In huis, bedoel ik, niet in mij)
Wat nou als hij helemaal géén initiatief neemt?
Wat nou als hij inderdaad alleen maar 's ochtends behoorlijk vroeg kan? (Ik hoorde het hem over half tien hebben)... Waar laat ik dan mijn ochtendgezicht? (Ken je dat? Je staat op, je voelt al dat het weer helemaal niks is, de spiegel bevestigt je vermoedens: glimneus, kleine oogjes, haar in de war, mond opgezet. Een uur of twee later kijk je nog eens en presto!!! Je bent weer helemaal rechtgetrokken! -->Ik geef nu dus zojuist mezelf antwoord: op tijd opstaan is het devies. Nou, dat treft want het is nu tien voor acht en ik ben al 20 minuten wakker :-)

*trots*

Wat nou als ik zó zenuwachtig ga lopen doen dat er niks meer met me te beginnen valt? Dat ik mezelf zwaar voor lul ga lopen zetten? Of afstandelijk ga lopen doen met achteraf spijt als haren op mijn hoofd?
Óhóóff..... (denk ik nu pas aan) misschien gaat híj wel zenuwachtig doen! Waarom denk ik altijd dat ik de enige ben die zenuwachtig is? Hahahaha, dat zou wel lachen zijn, want als iemand anders zenuwachtig doet, dan word ik daar steeds rustiger van.

:-s

Het is nu woensdag, hij belt morgen en dan weet ik het. Voorlopig houd ik me bezig met het verder opruimen van mijn huis. (Dat is een verhaal apart, dus daar wijdt ik het volgende postje aan.)

Therapeut J. (3)


WHHAAAAA!!!!!!!!!!
Vanochtend (dinsdag de 15e, dus) nog een mailtje aan J. gestuurd:

"Natuurlijk veel handiger om mijn gsm te geven want ik ben nauwelijks thuis, het is steeds mooi weer dus ik zit veel aan de rivier om gitaar te spelen, mijn grootste hobby momenteel :-)

[gsm-nummer]

..... met het verzoek om liever een mailtje terug te sturen dan te bellen als je de indruk hebt dat we niet op dezelfde lijn zitten...."

Ik verzond dit mailtje om 10:47u. en ik kreeg een leesbevestiging dat hij het had gelezen om 1 voor 12.

Hij belde om 2 óver 12!!! Op mijn gsm!!! Ik was inderdaad aan de rivier dus ik wist dat hij het berichtje had gelezen dat ik wou dat hij alleen belde als we op één lijn zaten, en hij belde!!!

YES YES YES!!!

Ik vroeg of hij een paar minuten later terug kon bellen, mijn ene hond was net in gevecht met een andere hond om een balletje en het ging er nogal heftig aan toe, dus hij belde terug maar hij kon me nauwelijks horen vanwege de wind. Dus om kwart over één belde hij me thuis wéér op.

Het was een boel aftasten over en weer en uiteindelijk zei ik: "nou, vertel." Dus hij begon voorzichtig te vertellen dat hij mijn vroegere mail verwarrend had gevonden en had gedacht: ik reageer maar even helemaal niet en ik laat de boel betijen en we werden om en om steeds een beetje duidelijker, op een bepaald moment vroeg hij wat ik wilde. Ik vroeg of hij zin had om een keer op bezoek te komen. "Bij jou thuis?" "Ja, gewoon..." "Ik kom een keer bij jou langs."
Okee!!! Die had ik in mijn zak. Nu de rest van de bedoeling nog duidelijk(er) maken. (Als jullie, lezers, mij zouden kennen zouden jullie je rot lachen over dit hele gebeuren... Het past dusdanig níet bij mij dat het er bijna wel een keer van móest komen :-D )
Ik weet helaas niet meer precies hoe ik mijn bedoelingen wat heb aangescherpt, het kwam erop neer dat ik stamelend en stotterend vroeg of hij begreep wat ik bedoelde met 'op bezoek komen' en hij antwoordde ook half direct dat hij begreep wat ik bedoelde. En nog het een en ander aan over en weer gestamel en gedoe, maar ik geloof dat we elkaar heel goed begrepen hebben want hij vroeg: als ik je bedoeling goed begrijp, ehh... ja, ehh... Ben je verliefd? Ik reageerde met "nou.... ehh... volgens mij niet..." Waarop hij niks zei, wat kan je er ook op zeggen.

Komt erop neer dat ik gisteren nog zwaar in de zenuwen zat over hoe ik ooit mijn bedoelingen duidelijk zou gaan maken, en dan, nog erger, of ze wel beantwoord zouden worden, en vandaag heb ik een afspraak om te bellen over of hij maandag kan, of zo niet om dan een andere dag te plannen, een afspraak waarvan we allebei weten dat het de bedoeling is dat die in bed gaat eindigen....

HELP!!! IEMAND MET ERVARING IN DE ZAAL?????? WIE OH WIE VERTELT ME WAT NU, WAT DAN, EN VOORAL HOE DAN...

En dan te bedenken dat ik mijn zelfbeeld stevig zal moeten herzien, wil dit er in passen...

Donderdag meer!

Ps. Ik weet het weer, ik hoorde dat hij het eigenlijk al begreep maar het ook niet helemaal zeker wist, dus ik zei "moet het nog duidelijker?" (Hetgeen hij pas na drie keer verstond) en hij zei "nee hoor, het is duidelijk zo"!!!

dinsdag, juni 15, 2004

Introductie

Hoi, ik heb nog niet eerder de tijd genomen om mezelf 'netjes voor te stellen'.

("Geef eens een handje, Mindy." 'Nee', schudde ik. "Mindy, als iemand jou een hand geeft dan geef je een handje terug, dat is netjes." "Nee, wil ik niet, is míjn handje!")

Bij deze dan toch maar een handje aan u allemaal:

*schud... schud...*

Ik ben dus Mindy. 27 jaar. Van geboorte vrouw. Van geest unisex. Zowel in hoe/wat ik mezelf voel als in 'waar ik op val'. Ik woon in Nederland, tien minuten fietsen van een grote rivier vandaan. In een plaatsje met ongeveer 80.000 inwoners. Ik heb twee honden die W. en F. heten.
Ik heb geen werk, ben sinds mijn 18e arbeidsongeschikt geweest en ga over ongeveer een week aan een opleiding beginnen tot persoonlijk secretaresse met een verzwaard pakket Engels. Betaald door het Gak. Waar de wajong al niet goed voor is. Ik ben er heel erg nodig aan toe om weer wat te gaan doen. Thuiszitten is een hele tijd heel goed voor me geweest maar momenteel is het gewoon mijn tijd verdoen. Het levert me niks meer op, daar ben ik bovenuit gegroeid.
Ik heb wel twee jaar nlp gestudeerd en ben nu master-practitioner. Volgend jaar januari ga ik aan een tweejarige vervolgopleiding beginnen tot coach/counseller.
Voor de rest: zie deze vragenlijst :-) of stel een vraag als reactie hierop. Als er genoeg vragen binnenkomen stel ik een Introductie (2) samen.

Over dit blog:
De eerste posting was deze maar er staan er een aantal van eerdere datum. Dat komt doordat ik ontdekte dat ik met de datum kon rommelen en dat moest ik natuurlijk uitproberen :-D
Aan de lezers die hebben gelezen dat ze over een week het eigenlijke begin van mijn blog kunnen verwachten:
Dat begin is er dus al, ik heb gisteren zo vreselijk veel tijd gespendeerd achter mijn computer dat ik zelfs voor het eerst een werkende teller voor elkaar heb gekregen en al wat in de broncode heb kunnen rommelen. Tijd dus om 'echt' te gaan schrijven. Wat ik gisteren ook al deed, maar nu geen gerommel over dit weblog meer, maar gewoon het log 'an sich'. Blijft u dus maar geen week weg!
Over de allereerste posting: ik ga voor mezelf bijhouden wat ik zoal doe op een dag. Dit, omdat ik steeds de indruk heb dat ik helemaal niks doe en dat blijkt vaak niet waar te zijn. Het zal steeds onderaan blijven staan maar wel regelmatig worden geupdate.

Tot zover de introductie :-)

And straight on to writing!

Keep posted!

Mindy.

Shock!

Het is kwart over acht en ik ben al bijna een half uur wakker! (Ik lag er pas daadwerkelijk om half vier in, dus ik had de wektijd veranderd van 07:00u. naar 08:00u. om nog op zijn minst een béétje het leven te houden!) Maar goed, ik zit dus rechtop en ik ontvang allerlei signalen van de buitenwereld die erop duiden dat ik inderdaad, echt waar, heus, waarlijk wakker ben!!!

|-O *gaaaap*

Zo dadelijk maar wat boterhammen smeren en naar het water om er in ieder geval ook nog iets aan te hebben om zo vroeg wakker te zijn!

Ik bedenk me dat ik me nog helemaal niet geïntroduceerd heb. Dat zal ik nu meteen gaan doen!

Fijne dag allemaal!

Mailtje aan mijn moeder (die nu nachtdienst heeft)

Hoi hoi,

ik kan absoluut niet slapen, voel me ook niet eens moe, dus ik zet straks de wekker op 07:00u. en vanaf straks elke dag want dit moet echt wel afgelopen zijn. Dan ben ik dus morgen finaal gaar maar dat moet dan maar.
Dat wil dus zeggen dat ik ga slapen als je al aan het werk bent en alweer opsta als jij nog steeds aan het werk bent (en zo lang werk je toch ook weer niet!!!) Ik heb de cd-speler ingesteld met Rammstein op 7, dat is zacht genoeg om niet te worden opgepakt en hard genoeg om me 's ochtends dood te schamen voor de herrie en supersnel uit bed te springen. Dan kan ik daarna ook niet meer slapen van de adrenaline, dus dat zal wel lukken.

Maar waar ik voor mail:
ik ben mijn oude "J.-dagboek" tegengekomen van toen ik 16, 17 was (daar schreef ik altijd brieven in zodat ik het niet mondeling hoefde te vertellen, dat schrift nam ik dan mee en liet ik lezen) en achteraf vind ik het erg humoristisch geschreven, dus ik dacht: als je niks te doen hebt dan kan je het lezen (ik typ een paar stukjes over.) Ik geef geen context of zo, hoor, dat is toch maar saai en nog een boel werk ook, maar het zal zó ook wel duidelijk genoeg zijn (anders hoor ik het wel van je :-) ). Het ging trouwens halverwege over van een therapieschrift naar een soort van dagboek, dat ook niet meer aan J. gericht was. Alles is compleet letterlijk overgenomen.

{ Even achteraf dit stukje invoegen: toen ik het overlas vond ik het hoogstaand komisch maar na het overtypen voor jou bedacht ik me dat het voor jou misschien wel helemaal niet leuk is om te lezen, maar juist doet herinneren aan hoe het toen met me ging en zo (moet ik dit er vooral bijzetten, nou ja goed, nou weet ik het ook niet meer.) Ik denk, ik zet het er maar bij, maar dan weet je dat ik er in ieder geval de humor van inzag, en ik denk jij ook wel eigenlijk.... }

Hier komt 'ie!

------------------------------

26-07-1994, 10:40u.
Hoi J.,
dit schrijf ik met mijn 'examenpen', je weet wel, dat als ik daarmee schrijf dat ik dan aan al mijn motivaties denk om huiswerk te maken.
We moeten nu trouwens gaan eten; het 2e echte ontbijt sinds Lindlahr.
{Lindlahr is een dieet waarbij je je de hele dag volpropt met groenten en fruit en waarbij het een wáár feest is als je twee plakjes kaas of één eitje bij je avondeten mag red.}

(Conclusie: Lindlahr is dus géén echt ontbijt, 't is maar dat je het weet)

------------------------------

26-07, 04:27u.
Hoi,
daar ben ik weer eens. Pama zijn ook wakker, alhoewel de 1e meer (muggenjacht) dan de 2e ("wat is er dan?")

------------------------------

26-10-1994
Hoi J.,
het is nu 07:31u. en ik heb het eerste vrij. D.w.z. dat ik om +- 08:45u. weg moet.
Afgelopen zaterdag heb ik een leren jas gekocht. (Bruin, nubuck.) Nu zie ik er helemáál als een jongen uit. (Dat schrijf ik op met een mengeling van schaamte en trots.)
Weet je, het is heel raar (of niet?) maar sinds ik je het vorige heb laten lezen, lijkt het net alsof je een deel van mijn innerlijke gezeur over jongen/meisje zijn hebt overgenomen. Want nu kan ik me met een geruster hart lekker jongensachtig voelen en het tegelijkertijd (iets) minder belangrijk vinden. --> Ik ben nu ook niet duizelig en maar een beetje benauwd.


(Nou, dat is toch weer meegenomen, om maar een béétje benauwd te zijn :-D )

Maar toch, als het aan mij had gelegen had ik ook best morgen alweer willen komen ipv. volgende week donderdag. Maar mama vond na 1 week te snel, "want dan kan het niet bezinken" en verwerkt worden en wat ze verder nog zei. Mijn antwoord: "Ja maar, jíj weet toch niet hoe het bij mij voelt?" --> "Nee, maar wacht nou maar even tot volgende week"

(Je had wat te stellen met me!)

------------------------------

31-10-1994 (Dit is een wat langer stukje maar het eindigt -vind ik- wel heel humoristisch, dus ik schrijf het toch over, heb ik wat te doen en jij als het rustig is, ook :-) )
Hallo!
Daar ben ik weer. Afgelopen donderdag ben ik bij jou geweest, maar dat was maar 3 kwartier
Over afgelopen donderdag. Ik wou persé niet naar school op donderdag dus ik bleef thuis maar was toch om 07:00u. al wakker en ik voelde me belabberd. Toen kwam mama op het idee dat ik misschien nog wel een afspraak voor diezelfde dag kon maken. Dus ik om 10 voor 8 met bibbers en vlinders opgebeld en ingesproken op 't antwoordapparaat. Ik werd om ietsje over 9 teruggebeld dat 't nog kon om 15:00u. Dus ik erop af --> Ik zal het begin even +- letterlijk herhalen:
M/J Hoi (hand)
J: Vertel 'es.
M: Jemig, ik word gelijk kei-duizelig!
J: Okee, vertel dan maar niet
(........)
J: Is dat beter?
M: Ja. (was echt gelijk over)...... Nou, kijk..... o,o,o, wat ben ik zenuwachtig......... Ik krijg 't er bijna niet uit, maar 't is dus zo dat ik gisteren op school zat en ik zat me telkens te vergelijken met jongens uit mijn klas en dat paste toch niet, en met meisjes vergelijken past ook niet, en als ik in de spiegel kijk -met kleren aan ben ik een jongen en zonder kleren ben ik een meisje en daar werd ik zo zenuwachtig van en toen werd ik benauwd en misselijk en duizelig en....
J: Ho. Wacht even, ik hoorde iets over een spiegel..... klopt dat?
M: (Het hele verhaal nog een keer)


(Introducing: de oplettende therapeut :-D )

--------------------------------------------------

01-11-1994
Nu zit ik in het 1e uur, Nederlands. Ik heb net een proefwerk gemaakt, dat ik niet eens had ingekeken. Het ging veel beter dan ik had verwacht. Misschien zelfs wel een voldoende!!!


(Introducing: de opgewekte student :-D )

--------------------------------------------------

30-11-1994
Vandaag is mama jarig en ze heeft het idee dat ze een jaar jonger is geworden, want ze dacht dat ze 48 zou worden, maar ze is nu 47.


(Introducing: de moeder van de opgewekte student ;-) )

--------------------------------------------------

09-12-1994
Het is nu vrijdagmiddag, even na half één. Ik moet 5 (!) uur nablijven, omdat mijn tweede te-laat-kaart vol was. Ik blijf nu maar gelijk tot 10 voor 4, dan zit er weer 4 uur op.


(Dat is niet gering, vijf uur!!!!!)

--------------------------------------------------

22-12-1994, 11:35u.
Wat ik mezelf nou weer heb aangedaan! Ik heb vandaag het 3e en het 4e gym. We kregen vandaag punt voor de rekstok, hetgeen ik noch leuk vind, noch kan. En (schoolvriendin) L. had het 3e aardrijkskunde, een so. waarvan ze de leerstof niet eens had opgezocht, laat staan geleerd! Dus het ligt voor de hand: spijbelen met die hap!
Nu is het 4e uur net bezig: L. zit bij Grieks en ik spijbel nog steeds. (Ik kan niet het 2e uur gym er opeens wel zijn!)
Maar wat nou de ramp is: op DIT moment zitten pama met leraar G. èn leraar S. te praten! En ik vind het tegenover hen eigenlijk zo lullig dat ze me zitten te vertegenwoordigen, (wij met onze goede briefjes, of hoe zei papa dat), en dat ik dat nu eigenlijk ongedaan maak. Misschien laat ik ze dit nog wel eens lezen, als een soort van goedmaken of zo.
Trouwens, ik heb zojuist een schitterend excuus verzonnen:
Het voelde niet goed om naar gym te gaan, (dat is waar), en bovendien heb ik daar altijd van die 'bewustzijnsvernauwingen' (ook waar) en daarom heb ik toen besloten om ZELF een iets TE DOEN!!! En dat heb ik gedaan. Nou en probeer nou maar eens uit te leggen waarom (conrector R. staat naar me te kijken... HELP!!!) ...waarom deze beredenering krom is.

Zo, en nu aan mijn eco en ned. voor het 6e en 7e.... Doei!

Ps. Eén positief iets: ik word eindelijk een normale scholier, een puber, met alle fratsen die daarbij horen.
Ps2. Ik kan vanuit hier recht in het lokaal van leraar G. kijken, en andersom!


--------------------------------------------------

01-01-1995, 00:00u.
Een paar seconden over middernacht. Een heel gelukkig nieuwjaar voor iedereen die ik liefheb.
We staan hier met zijn 3-en voor mijn raam, en...

--------------------------------------------------

00:16u.
Ik weet niet meer wat ik wou zeggen. Papa gooit zojuist een zeldzaam kristallen glas kapot (op mijn kamer) omdat hij Polle nieuwjaar wou wensen. (Als Polle nú nog geen eigen individu is....!!!)

{Polle was vroeger mijn knuffel waar iedereen eigenlijk dol op was red.}
--------------------------------------------------


Dat was het. Hoop dat je het leuk vond :-)


Liefs, Mindy.

Ps. Jemig, het is 3 en een half a-4tje geworden!!! Het is half 3 en het typen heeft geholpen: ik ben zo gaar als wat!!! Welterusten!!!

maandag, juni 14, 2004

Hitcounter :-D

YES!!!

Het is gelukt :-)

Mijn eerste eigen counter *zucht*

Hoe zal ik hem noemen? Of zou het een zij zijn?

;-)

Water

De rivier en het bijbehorende strandje beginnen echt mijn lievelingsstekkie te worden, zodanig zelfs dat ik het al mis als ik één dagje niet ben geweest...

Dus hóp! Gitaar op de rug, honden mee en daar ga ik weer!

:-)

Mailtje aan S.

"Een driedaagse training over non-verbale communicatie:

Investering:
€ 1.695,- (excl. 19% BTW) per deelnemer. Dit is inclusief locatie, lunch, koffie en thee.
De aanbetaling bedraagt € 695,- (excl. 19% BTW).


Is toch ook niet normaal meer!!! En als je dan weet dat het bedrijf als een gek loopt!!!

Wel voor bedrijven maar dan nog, als je dus 15 topmanagers deze driedaagse cursus laat volgen dan ben je dus kwijt:

15 x 1.695,- = 25.425

25.425 + 19 % btw. = maar liefst:

.....

[tromgeroffel....]

......

€ 30.255,75




Ps. Heb zojuist iemand per mail op redelijk directe wijze uitgenodigd om het bed met me te delen...... Herken mezelf niet meer terug....

:-s

Wat nu?

Voor je het weet ziet 'ie het zitten *slik*, shit!

Ik moet op dieet,
benen scheren, (voor zover er bij mij iets te scheren valt, meer het idee)
gezicht scrubben
nieuwe makeup kopen, en iets van leuke kleren
en...
en...
en dan zal je zien dat het niet doorgaat.

Ben ik dan teleurgesteld of opgelucht?

Ik hou je op de hoogte!

Pffff...


Mindy."

Therapeut J. (2)

Snel antwoord!

"Hoi Mindy,

Als je me jouw telf. nummer mailt zal ik je bellen.


Met vriendelijke groet,


J."

Waarop ik heb teruggemaild (met het schaam/verlegenheidsrood op mijn kaken):

"Oftewel: dwars door mijn veilig indirecte mailmedium heen

;-)

Okee.

[mijn telefoonnummer]

Vanavond ben ik er niet (ben ik naar kung fu!!!), morgenavond heb ik een oefencliënt, dus ik ben kortom bereikbaar morgen overdag tot 16:00u. en na 20:00u. en de rest weet ik niet. Oh ja, ik heb op mijn voicemail staan dat je niet in hoeft te spreken omdat ik toch niet afluister, maar dat klopt niet: ik luister wel af, dat staat er op omdat ik werd lastiggevallen en nu niet meer :-)
(Komt er dus op neer dat ik graag beetje wil weten wanneer je belt maar dat niet zo direct durf(de) de zeggen, omdat ik stiknerveus ben, omdat ik de bedoeling heb voor 'vriendschap en als het klikt later misschien meer' zoals ze dat altijd uitdrukken.)"

Ehh...
ja...

Was dat nou wel handig van me?
Niet dat hij in het verleden minder direct was, hoor
("ik ben jaloers op je vriend"
"als ik jonger was, of jij ouder*, dan had ik je graag beter leren kennen"
"zodra je de wachtkamer binnenliep dacht ik: 'wat een gaaf wijf is dát!'
"ik weet dat je me leuk vindt"
enz.)

Pfff...

*Ja, hij is nogal een flink stuk ouder dan ik... (Even rekenen: hij is nu ergens tussen de 49 en de 53 en ik ben net 27 geworden :-s )
Ouder, maar lekker!

Therapeut J.

Heb zojuist een mailtje gestuurd aan mijn vroegere therapeut J. Hij heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij zich tot mij aangetrokken voelt en een aantal maanden geleden was ik bij hem op bezoek (op zijn werk) en ik gedroeg me echt achterlijk van de zenuwen. Later heb ik hem een mailtje gestuurd waarin ondubbelzinnig en duidelijk stond dat ik me (ook) tot hem aangetrokken voelde en dat ik zo zenuwachtig was omdat ik niet wist wat ik ermee aan moest.

Nooit antwoord op gehad.

Vandaag dus een kort mailtje:

"Hoi J.,

waar ik benieuwd naar ben:

wat vond je van:

-het a-schijfje met verhalen en gedichten?
-de nogal -laten we zeggen- duidelijke (hopelijk) mail die ik je heb gestuurd nadat ik bij je op bezoek was geweest en zo nerveus had lopen doen?

Groetjes, Mindy."

En nu maar afwachten.

Ik heb mijn bed trouwens ingeruild voor een tweepersoons, dus hij kan in ieder geval op bezoek komen :-D

:-s

Ik laat het nog weten!

A ha!!!

Hij zet 'm dus keurig onderaan, op de plaats van de 11e juni, maar voor de rest geldt dat niet. Je kan er dus mee smokkelen ;-)

Ik laat 'm maar staan, nu lijkt het net alsof ik al drie dagen schrijf. Maar het lijkt nu ook wel alsof ik op de 11e één posting heb geplaatst en op de 12e en 13e helemaal niks.

Daar moet wat aan gedaan worden!

Logje

Ik ging rondkijken op internet of er ook weblogs zijn van nederlandse sites, want ik word erg moe van al die uitleg in het engels moeten lezen. Nou, er zijn er genoeg. Bij eentje zou ik meteen al een link krijgen gemaild om 'oooooogenblikkelijk aan de slag te kunnen met mijn éééíígen weblog!!!'
Na 2 uur nog steeds geen mail-met-link.
Bij een andere kon ik een demo-log aanmaken. Ik kreeg wel netjes meteen een mailtje, met een link die het niet doet. Dus ik op de site kijken: is er een mailadres waar ik vragen naar kan sturen? Nee. Is er een forum of zoiets? Tijdelijk niet beschikbaar.

zucht.

Laat ook maar. Als ik maar in het Nederlands typ zullen we maar zeggen (omdat we niks anders te zeggen hebben.)

En als iemand dit leest: heb je tips voor me? Hoe kan ik mijn profiel aanmaken? Waarom blijft ie staan op 0 postings? Hoe kan die lelijke achtergrond vervangen door egaal oker/bruin?
Bij voorbaat dank!

....

En nu maar hopen dat ik niet óók "tijdelijk niet beschikbaar" word.

Na het kampvuur

...fietste ik naar huis. Toen ik mijn straat inreed werd ik ingehaald door een (straalbezopen) jongen die me geruisloos voorbijfietste en -eenmaal naast me- opeens keihard in mijn gezicht schreeuwde van een afstand van hooguit 15 centimeter. Ik schrok me compleet wezenloos en voelde de keuze opkomen: ik kon gaan huilen of ik kon agressief worden.
Ik koos voor het laatste...

Fietste hem achterna, met nog steeds mijn rugzak èn mijn gitaar op mijn rug, mijn straat weer uit, langs de bussluis, langs de metro, helemaal tot in het centrum aan toe.
Hij parkeerde zijn fiets bij het locale zuiphuis en ik kwam naast hem tot stilstand.

"En nou zal ik jou eens even wat vertellen!"

(Ik moest moeite doen om niet te zien dat hij eigenlijk best een knap en leuk gezicht had, want daar wilde ik nu niet mee bezig zijn, ik was kwaad, woedend en dat zou hij weten ook. Gelukkig hield mijn torenhoge adrenalinegehalte me op de been.)

"Ik heb een KÚTAVOND gehad en dan kan ik het niet gebruiken als jij ook nog eens op zo'n manier in mijn gezicht gaat staan schreeuwen! En als ik dat rotsmoel van je nóg een keer zie als ik een kutdag heb gehad dan heb je een probleem met me!"
< Ja,ja, is goed, joh...> hield hij zich groot, maar ik zag tot mijn tevredenheid dat hij lang niet zo 'cool' was als hij zich voordeed, dus ik deed er een schepje bovenop:
"Ja, hou je maar mooi groot, anders sta je voor lul tegenover je vriend!"
< Ja, is goed, joh, en rij nou maar mooi door, ja?!>

Toen vond zijn vriend dat hij ook wat te zeggen had dus hij zei iets dat erop neer kwam dat ik niet moest zeuren en gewoon op moest donderen.

"En JIJ houdt je er helemáál buiten, ja! En jij (tegen jongen nr. 1): onderschat me niet!"

Jongen nr. 2 kwam naar me toe en ik dacht: dit wordt knokken geblazen dus ik stapte alvast af en wilde net mijn gitaar van mijn rug afhalen toen hij zijn hand op mijn schouder legde en zei: [wat is er eigenlijk allemaal aan de hand?]
Ik keek nog eens goed want ik geloofde niet dat hij het meende en voor je het weet zet je jezelf (nog veel erger) voor lul als je serieus antwoord geeft, maar hij keek eigenlijk heel aardig, dus ik begon (al bibberend) te vertellen over die schreeuw in mijn gezicht en dat jongens er rekening mee moeten houden dat er ook weleens het een en ander met een vrouw gebeurd kan zijn waardoor dat harder aankomt dan waarschijnlijk de bedoeling was. Hij zei dat hij dat snapte en vroeg wat er dan met mij gebeurd was. Ik zei dat hem dat niks aanging maar dat zijn maat daar gewoon rekening mee zou moeten houden en dat het niet grappig is!

Inmiddels was er een flinke oploop voor het zuiphuis en het was al kwart over 2.

Hij had nog steeds zijn hand op mijn schouder en ik had onderhuids eigenlijk wel bewondering voor hem. Ik was nog steeds laaiend en ik kan een hele agressieve kop krijgen als ik eenmaal begin te dreigen en hij stond daar gewoon heel rustig met zijn hand op mijn schouder. Hij zei nog een keer dat hij dat snapte en vroeg of het weer ging.

"Ja, het gaat wel weer. Sorry voor mijn agressieve opstelling." Waarop ik wegfietste en hij me 'slaap maar lekker' achterna riep. Het klonk nog gemeend ook.

Op de fiets hard gelachen en gehuild tegelijkertijd.

Ik hoop dat hij dit ooit leest, dan weet hij dat zijn hand op mijn schouder heel veel voor me betekend heeft, meer dan hij kan weten.

kampvuurtje

Gisternacht.
Boos, verdrietig, gefrustreerd, bang...

Al zijn brieven verscheurd. Nou ja, niet allemaal. Een symbolisch deel ervan. In een plastic zak in de rugzak, aanmaakblokjes, aansteker, pakje sigaretten.
Ik hijs mijn gitaar op mijn rug, wens mijn honden goedenacht en sla de voordeur achter me dicht. Het is vijf over één 's nachts...

Ik fiets snel dus ik ben om kwart over één aan het water van de rivier. Zoek zoveel mogelijk rondslingerende stukjes riet bij elkaar. Schop met mijn schoenen in het zand tot ik een aardige kuil heb. Ik ga erbij zitten en steek een aanmaakblokje aan. Schrik van de stank van een benzine-achtig spul waar dat ding blijkbaar mee is doordrengt. Gooi het riet erop. Een windvlaag waait een brandend stukje tegen mijn hand aan, maar de schade valt gelukkig mee. Haal de plastic tas uit mijn rugzak, knoop eruit, hand erin, daar heb ik de eerste snippers. Gooi ze op het vuur. Kijk ernaar terwijl ze eerst zwart blakeren en daarna in vlammen opgaan. Mijn liefde voor hem is een paar jaar eerder al in rook opgegaan.
In rap tempo gooi ik de rest erbij, nog een aanmaakblokje, nog wat riet, een stukje hout dat aan het strandje lag. Ik ga er een stukje vandaan zitten en pak mijn gitaar uit.

Als ik mijn gitaar maar heb dan weet ik dat alles goed komt.

In ieder geval ooit...

Het schijnt (3)

Okee......

?????

Dus ik ga kijken of mijn het schijnt nr. 2 erop staat, zie ik die andere er ook staan???

Dus die is toch aangekomen???

Er valt nog een héle hoop te leren.

Het schijnt.... (2)

dat ik ook kan publiceren op mijn log via mijn eigen emailaccount....

???

Wil dat zeggen dat als ik nu op verzenden klik, dat dit dan op mijn blog komt te staan?

AAN DEGENEN DIE MIJN BLOG GAAN LEZEN EEN WAARSCHUWING:
Ik ben weliswaar tamelijk snel van begrip, maar in het begin moet ik even van alles uitproberen, dus kom gerust over een weekje nog eens terug, dan begint mijn eigenlijke blog waarschijnlijk wel op gang te komen!
Staat dit al in het archief? Lees dan rustig verder ;-)

Maar goed. Bovenstaande had ik dus verzonden met email en het kwam vervolgens wel bij mijn postings terecht maar niet op mijn blog, dus ik probeerde te verzenden maar er was een html-code niet goed. Dit is dus gekopieerd uit mijn email.

Er valt nog een hoop te leren.

Het schijnt...

dat ik ook kan publiceren op mijn log via mijn eigen emailaccount....
 
???
 
Wil dat zeggen dat als ik nu op verzenden klik, dat dit dan op mijn blog komt te staan?
 
AAN DEGENEN DIE MIJN BLOG GAAN LEZEN EEN WAARSCHUWING:
Ik ben weliswaar tamelijk snel van begrip, maar in het begin moet ik even van alles uitproberen, dus kom gerust over een weekje nog eens terug, dan begint mijn eigenlijke blog waarschijnlijk wel op gang te komen!
Staat dit al in het archief? Lees dan rustig verder ;-)

Nieuw: een weblog :-)

Okee. Ik heb nu dus een veld voor mijn neus waar ik -eindelijk- in kan typen. Ik neem aan dat dit straks dan ook op mijn Blog staat?
En wat verder nog? Dat het weer eens ontiegelijk laat is, 7 over half 1 's nachts alweer :-s
Gisteren lag ik er pas om half 4 in!!! Dat komt, ik moest eerst nog een heleboel brieven van mijn ex verscheuren en daarna ritueel verbranden op het strandje aan de rivier waarbij ik in de buurt woon. En ik kan niet naar het strandje zonder mijn gitaar mee te nemen, dus bij het knapperende vuur van de brieven en stukjes riet en aanmaakblokjes (alles netjes in een grote zandkuil voor de veiligheid) meteen nog 'even' mijn mooiste liedjes gespeeld. Totdat ik het koud kreeg en erachter kwam dat ik er al meer dan anderhalf uur zat...

zaterdag, juni 12, 2004

Zo

Nu heb ik ook een posting op de 12e juni staan.

Waar dit allemaal op slaat? Zie deze log en zie ook deze log

Ja. Okee. Nu zit ik dus met een rare hyperlink. Je zal zien dat dat zo blijft staan als ik ga publiceren en dat ziet er niet uit natuurlijk.

Maar goed, het gaat er maar om dat ik dit gewoon op de 14e schrijf maar dat het nu in ieder geval bij de 12e staat :-D

(Later toegevoegd aan dit bericht: dat viel wel mee. Ik zag geen html-code. Ik zag namelijk helemaal geen link. Hopelijk nu wel.)

vrijdag, juni 11, 2004

Er valt

...nog een hoop te leren. Zo zag ik terwijl ik net op 'publish post' klikte om 'Logje' te verzenden onderaan opeens 'more post options' staan.
Daar ga ik nu dus op klikken.

(...)

Oh okee. Ik kan er voor kiezen om niet op deze posting te laten reageren. Zeker als ik iets héél gevoeligs heb geschreven en geen risico wil lopen om rotreacties te krijgen. En, en dat is wel grappig, ik kan de datum en tijd veranderen. Het is de vraag of dat dan voortaan voor mijn hele blog geldt, of alleen voor deze posting? En of ik het weer kan terugveranderen?

Hij staat nu op 02:55 pm, juni 14th, 2004.

En die ga ik nu terugzetten naar juni 11th. Kijken wat er gebeurt!

Ps. Dit is niet de eerste posting die ik hier in mijn weblog heb geschreven; voor uitleg en introductie van mezelf zie de posting "Introductie"